  |
Plan - Andorra |

Andorra. Je wilt erheen, maar je wil er ook zo snel mogelijk weer weg. Als je dan uiteindelijk weer in Frankrijk staat, besef je dat je er alleen was om het bordje bij de grens te fotograferen en de spectaculaire
El Pas de la Casa - terug Frankrijk in - te rijden. De doorgaande wegen door Andorra la Vella zijn een orgie van slechte chauffeurs, hotels en benzine stations. Ik denk er dan ook geen moment aan om een nacht te blijven en besluit - zolang het licht is - zo ver mogelijk Frankrijk in te rijden. Dat loopt even anders.

Op de Pas de la Casa sluit ik aan bij een groepje Nederlandse motorrijders. Ze houden ongeveer hetzelfde tempo aan als ik, dus ook in Frankrijk rijden we bij elkaar. Net voor Tarascon schiet de auto van een ouder Spaans echtpaar van de weg en slaat op het taluut over de kop de weg weer op. Even dreigt het wrak nog over de weg richting de motoren te rollen, maar blijft toch met de wielen omhoog liggen. Niet wetend wat te verwachten sprint ik naar het wrak. De vrouw is er snel uit, zij het met gebroken arm, maar adrenaline doet blijkbaar wonderen. De man is er aanzienlijk slechter aan toe en alles behalve een geruststellende aanblik. En er is weinig dat we kunnen doen voor de hevig bloedende man, behalve wachten op de hulptroepen.
De groep en ik ook zijn daarna zo van de leg dat we in Tarascon een hotel opzoeken. Zij gepland, ik ongepland. Morgen weer een dag, eerst bier...
Andorra. You want to go there, but once there you want to leave asap. Once in France, you realise it was all for a photograph of the sign and to ride the spectacular
El Pas de la Casa, on the way back to France. The trhough roads in Andorra del Vella are an orgy of bad drivers, hotels and petrol stations. Not a moment I consider staying here for the night. And having decided that, I decide to go as deep into France as daylight permits. That plan is rapidly going to change.
On the Pas de la Casa, I join a group of Dutch bikers and since everybody in Andorra is going the same direction we stay together for a long way. Just outside Tarascon an elder Spanish couple's car veers off the road and rolls back down the embankment onto the road. For a second it threatens to roll further down the road towards the motorcycles but remains upside down in the middle of the road. Not knowing what to expect, I sprint towards the wreckage. The woman is quickly out, though her arm is obviously broken, adrenaline does the job. The husband is a far less reassuring sight. And there is very little we can do exept waiting for emergency services.
The group and I are quite badly shaken and book into a hotel. For them it's planned, for me unplanned. Another day tomorrow, first a beer...
 |
Om privacy reden geblurred.
Blurred for privacy reasons. |